20-ci əsrin 20-30-cu illərində köhnə poçt işçisi Diter Vayze artıq 7 il idi ki, alman "Şarite" klinikasında yerləşdirilmişdi. Cənab Vayzenin problemi o idi ki, o, öz bədənini idarə edə bilmirdi. Diter cəmi iki şeyi idarə edə bilirdi: nəfəs və nitq. Qalan hər şey dələduz Pter tərəfindən idarə olunurdu. Müalicə edən həkimlər Piterlə heç cür tanış ola bilmədilər: o, insanlıqla əlaqəyə girmirdi, bütün kommunikasiyanı Diterə həvalə etmişdi, özü isə, belə desək, kef edirdi. Müalicə edən həkim Rixard Ştübe yazırdı: "aydın, şüurlu nitq, lakin nitq sahibi tam sağlam olsa da, məzlumdur". Piter tibb bacıları qarşısında mastrubasiya edərkən, başını divara vurarkən, öz nəcisini həkimlərə atarkən Diter yorğun səslə hamıdan üzr istəyirdi və xahiş edirdi ki, ona sakitləşdirici libası geyindirsinlər. Dünya psixiatriyasının görkəmliləri Vayzenin bu xəstəliyinin təyinatı ilə bağlı uzun-uzadı mübahisə ediblər. Bəziləri dedi ki, bu, şizofreniyanın qeyri-adi formasıdır, digərləri dedi ki, "yad əli sindromu"nun inkişaf etmiş formasıdır. Bu sindrom zamanı insan beyni neyronlar üzərində iradi idarəetməni itirir. Xəstəliyi axıra kimi təyin etmək mümkün olmadı: 1932-ci ildə qısa müddətlik nəzarətsiz qalan Vayze döşəkağı parçası ilə əl-üzyunanın dəliyini bağlayıb, kifayət qədər su yığılandan sonra özünü o suda boğdu. "Bu, əlbəttə ki, qətldir", - doktor Ştübe rəyində bildirmişdi. "Bilinəyən işğalçı sənin bədənini öz əlinə alıb, sənin iradənə qarşı səni suda boğarkən Diterin hislərini təsəvvür etmək dəhşətlidir". Mir.Az
↧